Στην αγκαλιά των Αγράφων, εκεί όπου τα βουνά υψώνονται περήφανα και οι θρύλοι ξυπνούν στις σιωπές της φύσης, αναπαύεται η Λίμνη Στεφανιάδα. Ένα δώρο της γης και του ουρανού, που γεννήθηκε μέσα από τη δύναμη και την οργή των στοιχείων, θυμίζοντας πως η φύση πάντα βρίσκει τρόπους να αναδημιουργεί και να ξαναγράφει τη δική της ιστορία.
Ήταν ο Ιανουάριος του 1963, όταν η βροχή έπεφτε αδιάκοπα για μέρες. Η πλαγιά του «Στοιχειού», βαριά και κορεσμένη από το νερό, δεν άντεξε άλλο. Με έναν βρυχηθμό που συγκλόνισε την κοιλάδα, χιλιάδες τόνοι πέτρες και χώματα γλίστρησαν, φράζοντας την κοίτη του Στεφανιώτη. Έτσι, το ποτάμι έγινε λίμνη, και η γη σχημάτισε μια καθρέφτινη αγκαλιά για τον ουρανό.
Η Λίμνη Στεφανιάδα, η νεότερη φυσική λίμνη της Ελλάδας, καλύπτει σήμερα 165 στρέμματα γης, ενώ το βάθος της φτάνει τα 150 μέτρα – μια ήρεμη, αλλά συνάμα εντυπωσιακή παρουσία. Ο καθένας που την αντικρίζει για πρώτη φορά νιώθει σαν να βρίσκεται μπροστά σε ένα αρχαίο μυστικό που μόλις τώρα αποκαλύφθηκε.
Το νερό της λάμπει κάτω από τον ήλιο, ενώ ο άνεμος ψιθυρίζει ιστορίες για τη γέννησή της. Στα νερά της, διάφορα είδη ψαριών βρίσκουν καταφύγιο, και οι ψαράδες που επισκέπτονται τις όχθες της δοκιμάζουν την υπομονή και την τύχη τους, απολαμβάνοντας την ηρεμία που προσφέρει αυτός ο τόπος.
Ο δρόμος που οδηγεί στη λίμνη, περνώντας από την κοίτη του Στεφανιώτη, μοιάζει με μονοπάτι προς έναν κόσμο αρχέγονο. Εκεί, ανάμεσα στον ποταμό, στη λίμνη και στα βουνά, ο χρόνος σταματά και ο άνθρωπος συναντά ξανά την ψυχή της φύσης.
Η Στεφανιάδα Λίμνη είναι περισσότερο από ένα γεωλογικό θαύμα. Είναι ένας ζωντανός πίνακας, ένα ποίημα που αφηγείται την αιώνια μάχη του νερού και της γης, της καταστροφής και της δημιουργίας. Και μέσα από αυτή τη μάχη, μια γαλήνια ομορφιά αναδύθηκε, χαρίζοντας σε όσους την επισκέπτονται ένα αίσθημα βαθιάς σύνδεσης με τη μητέρα φύση.
Facebook X Email Threads WhatsApp